گاه‌نوشته‌های یک دانشجوی زبان



برای بی‌سوادی مثل من که خوب بلد نیستم درس بدم و فقط بلدم راجع به درس و این پدیده‌ها حرف بزنم و بنویسم، cutation یک چیز خیلی خیلی خوب محسوب میشه. چند وقتی میشد که میومدم پنل وبلاگمو باز میکردم و یه سری چرت و پرت پیش نویس می‌کردم اما دلم نمبومد منتشرشون کنم. یکی از چیزایی که میخواستم بنویسم همین مسئله بود. اینکه بصورت اتفاقی دیدم سرکار خانم دردانه (مشهور به شباهنگ و چیزای دیگه!) در قسمت ارجاعات وبلاگشون اسم منم آوردن اینجا بود که کمی به خودم غره شدم چون هر جی که باشه کم الکی نیستن برای خودشون یَلی بودن در آذربادگان.

حالا اگه از بحث خانم شباهنگ (حقیقت نمیدونم چی صداش کنم) بگذریم چند وقت پیش متوجه شدم دکتر ربولی هم منو لینک کردن و خب اینم خیلی ذوق داشت باید بیشتر به نوشته‌هام توجه کنم. 
دیگه جا داره از آقای دکتر مهربان تشکر به عمل بیارم بابت تحمل بنده در این سالها و سایر دوستان وابسته و پیوسته‌ای که ما رو دور ننداختن. 


آخرین جستجو ها